About transcription

Heimstavnsrett er eit omgrep som har vore sentralt i fattigpleia langt attende i tid. Veldig enkelt kan det definerast som det fattigdistriktet der ein i naudstilfelle hadde krav på fattigstønad, men reglane for kor lenge ein måtte bu på ein stad før ein fekk heimstavnsrett har variert frå to til tre år. I dei tilfella der var tvil om kvar ein person hadde heimstavn, skulle det takast forhøyr av vedkomande for å avgjera dette spørsmålet. Til vanleg inneheld heimstavnsforhøyra opplysningar om kvar og når vedkomande var fødd, kven foreldra var, om eventuell ektefelle og born, kvar vedkomande hadde budd og om alle stader han eller ho hadde arbeidd. På grunn av reglane om at ein kunne erverva seg ny heimstavn, var det svært sentralt å tidfesta alle dei hendingane det vart spurt etter. Heimstavnsforhøyra framstår på denne måten som livsløpshistorier, med ei rekkje opplysningar som ikkje er råd å finna andre stader.

Denne databasen er eit register til heimstavnsprotokollane i arkivet til Politimesteren i Bergen. Kvar post i databasen inneheld eit årstal og eit nummer. Desse to felta fungerer som referanse til heimstavnsprotokollane som ein finn lenke til her.Databasen er enno ikkje korrekurlesen og heller ikkje kontrollert.

Les om:
Hjemstavnsforklaringene som kilde
Fattigvesenet i Bergen stift i 250 år