About transcription

Om registreringa:

Informasjonen er registrert ved hjelp av databaseprogrammet BD87, i samsvar med Standard 4G og Histform. Alle person- (for- og slektsnamn) og stadnamn er registrerte bokstavrett, men farsnamna (patronyma) er forkorta med dobbel s med punktum, utan omsyn til om presten har skrive ein eller to s-ar (Larsen --> Larss., Pederson --> Pederss. osv.). Farsnamn for kvinner er avkorta til d med punktum (Larsdtr./-datter osv. --> Larsd.). I ein del tilfelle har presten avkorta farsnamna (Ev., Ped. o.l.), og da er desse avkortingane behaldne.

Tekst registrator ikkje har klart å tolke, er markert med doble spørsmålsteikn (??).T.d. er aldersoppgåvene, særleg i gravferdslista, ikkje alltid like enkle å tolke. Tekst som er overstroke, er sett mellom to prosent-teikn (%). Informasjon som må vera feil, t.d. når det er avvik mellom det oppgjevne farsnamnet til brudgom eller brur ved vigsel i ein rubrikk, og fornamnet til faren i ein annan, er markert med doble ropeteikn (!!).

Merk at originallistene startar med dei første kyrkjelege hendingane i kyrkjeåret. Vi er kanskje mest vande med å vurdere, lage statistikk over osv. det vi gjerne kallar dei demografiske hendingane, og da etter kalenderåret. Det er altså for hendingane dåp/fødsel og gravlegging/død det blir avvik mellom dato for kyrkjelege og for demografiske hendingar, ved at ein del demografiske hendingar skjedde kalenderåret før den kyrkjelege hendinga. Fram til og med 1839 følgde presten dessutan kyrkjeåret «slavisk», ved at han starta ny nummerserie frå første søndag i advent. Dermed er det enda større avvik mellom årstal for kyrkjelege og demografiske hendingar før 1840.

Nummerering og årstal (for kyrkjeåret) og sidenr i originalen er ikkje teke med i denne versjonen. Det har ikkje andre konsekvensar enn at nokre fåe demografiske hendingar som skjedde i 1829 er med i listene, medan dei siste i 1860 manglar.

Felt for farsnamn og slektsnamn, evt. òg bustad kan vere skilde med komma og slegne saman. Det er særs fåe slektsnamn av moderne type i materialet.

I vigselslistene er det som regel berre gjeve opp sivilstand når det er avvik frå «det normale», at båe er ugifte på førehand. Det er altså berre når den eine er i enkestand, at sivilstand for den andre kan vere gjeve opp. Dette gjeld ikkje konsekvent, særleg ikkje for kvinnene. Forkortingane som er nytta er: E for Enke/Enkemand (tilsv.), U for Ungkarl (tilsv.) og P for pige (tilsv.).

I merknadsfelta er tekst frå kyrkjeboka som ikkje passar inn i rubrikkane gjeve att bokstavrett med stor K og kolon først (K:). Merknader ved registrator har stor E og kolon først (E:).

Informasjon om sjølvmord som dødsårsak er ikkje teke med i gravleggingslistene.

Registreringsarbeidet er gjort på grunnlag av papirutskrifter frå skanna mikrofilm. Kvaliteten på desse utskriftene har vore variabel, så nokre gards- og personnamn har vore vanskeleg å tolke. Det gjeld særleg slike der det er sett av liten plass i dei trykte listene i boka, som namna på fedrene til brud og brudgom i vigselslistene (som det elles ikkje ser ut til at presten har lagt nemnande arbeid i å finne ut). Men registrator er rimeleg godt kjent med namna i bygda, og har i tillegg til ein viss grad nytta bygdeboka (Helge Halvorsen og Jenny Kosbergløkk: Rennebuboka bd. I–IV) til kontroll.